Monday, October 06, 2008

ಬೆಳ್ಳಿ ಮಾತು ಬಂಗಾರದ ಮೌನಗಳ ನಿನಗೊಂದು ಕಿವಿಮಾತು

ಮೌನದ ಮೊರೆ ಹೊಕ್ಕ ಹುಡುಗ... ಹುಡುಗಿಗೆ ತಲೆಬಿಸಿ...
ಏನಾಯ್ತು, ಯಾಕೆ, ಯಾವಾಗ...
ಮನ ಗೊಂದಲದ ಬೀಡು.
ಏನು ಮಾಡೋದು? ಹೊರಗೆ ಹೋಗೋಣ್ವಾ?
ಸರಿ...
ಕಾಫಿಡೇನಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಪ್ಪಿಚಿಪ್ಪಿನೊಳಗೆ ತೂರಿದ ಹುಡುಗ.
ಲಾಂಗ್ ಡ್ರೈವ್? ಮತ್ತಷ್ಟು ಉದ್ದದ ಮೌನ...
ಇನ್ನೆಷ್ಟು ತಡೆದಾಳು ಪಾಪ...
ಏನಾಯ್ತೋ? ನನ್ನಿಂದ ಏನಾದ್ರೂ ತಪ್ಪಾಯ್ತಾ?
ಇಲ್ಲಮಾ, it has nothing to do with you, dont worry.
ಫುಲ್‌ಸ್ಟಾಪಿಸಿ ಗಾಡಿ ಓಡಿಸೋ ಮೌನ ಬಂಗಾರ!
ಮನೆ ತಲುಪಿದ ಕೂಡಲೇ ಮೌನಕ್ಕೆ ಸಾಥ್ ಟಿವಿ
ನನ್ನ ಜೊತೆ ಸಾಕಾಯ್ತಾ? ದಿಂಬಿನೊಡನೆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಬಿಕ್ಕುತ್ತಿರೋವಾಗ್ಲೇ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ತೆಪ್ಪಗೆ ನಿದ್ದೆ ಹೊಡೆದುಬಿಟ್ಟಾಗ...
ಬಿಕ್ಕಿದ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಹೆಕ್ಕುವುದಕ್ಕೆ ಕೂತ ಡೈರಿಗೆ ಓವರ್‌ಟೈಮ್.
ಅತ್ತು ಅತ್ತು ಸುಸ್ತಾಗಿ ಅಂತೂ ಇಂತೂ ಹುಡುಗಿ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದಾಗ ಡೈರಿಗೆ ಪಕ್ಕದ ಡೈರಿಯ ಜೊತೆ ಮಾತಿಗೆ ಸಮಯ.
ಏನಿತ್ತಲ್ಲಿ?
Today India lost the cricket match
against bangladesh.
DAMN
IT.

ಯಾವತ್ತೋ ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಬಂದ forwarded mail. ಸಾಧಾರಣವಾಗಿ ನನಗೂ gender stereotype ಮೆಸೇಜುಗಳಿಗೂ ಅಷ್ಟಕಷ್ಟೆ. women drivers, wife bashing jokes...ಇಂಥವು. ಆದ್ರೆ ಇದನ್ನ ಓದಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಸುಳಿದದ್ದು ಕಿರುನಗೆ! ನೀನೂ ನಗ್ತೀಯಾ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಕಳಿಸಿದೆ. ಹೌದಲ್ಲ, ನಾ ಹೀಗೇನೇ! ಅಂತ ಇಬ್ರಿಗೂ ಅನ್ನಿಸಿಬಿಡ್ತಲ್ಲವಾ:)
ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ಮೆಸೇಜು,
ಓದಿದೆ ಕಣೇ, ಈಗ್ಲಾದ್ರೂ ನಿನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಿರಬೇಕು ನಾನೆಷ್ಟು ಸಿಂಪಲ್, ಹೆಂಗಸರೆಷ್ಟು ಕಾಂಪ್ಲೆಕ್ಸ್(’ನೀನೆಷ್ಟು ಕಾಂಪ್ಲೆಕ್ಸ್’ ಅನ್ನೋಕೆ ಹೊರಟವನಿಗೆ ನನ್ನ ಚಾಮುಂಡಿ ಅವತಾರಗಳು ನೆನಪಾಗಿರ್ಬೇಕು ಅಲ್ವಾ!:) )ಅಂತಾ...

ನೀನಷ್ಟೇ ಯಾಕೆ, ೯೦% ಹುಡುಗ್ರೂ ಹಾಗೇನೇ, ೯೦% ಹುಡುಗಿಯರು ಹೀಗೇನೇ...ಅದಕ್ಕೇ ಅಲ್ವಾ ನಿಮಗೆ ನಾವು ನಮಗೆ ನೀವು ಬೇಕಾಗೋದು, ಪ್ರೀತಿ, ಕೋಪ, ನಗು, ಅಳು ಇವೆಲ್ಲಾ ಭೂಮಿ ಮೇಲೆ ಫೆವಿಕೋಲ್ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ಕೂತಿರೋದು?

ಹೌದು, ಅದಕ್ಕೇ ಬದುಕಲ್ಲಿ ಮಜಾ ಇರೋದು, ಹಾಗಂತ ತುಂಬಾ ಕಾಂಪ್ಲೆಕ್ಸ್ ಕೂಡ ಆಗಬಾರದು...

ನಿಜ, ತುಂಬಾ ಸಿಂಪಲ್, ತುಂಬಾ ಕಾಂಪ್ಲೆಕ್ಸ್ ಇವೆಲ್ಲಾ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು, ಎಲ್ಲಿ, ಯಾವಾಗ ಅಂತ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತೆ...ಮೊದಮೊದಲಿನ ಗೊಂದಲಗಳು ಸಹಜವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಈ ಬಗೆಯ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯ ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆಗಳೂ ಹೌದು. ಎರಡು ಕಡೆಯಿಂದ ಈ ಬಗೆಗೆ ಪ್ರಯತ್ನವಿದ್ದಾಗ balance ಹುಡುಕೋದು ಕಷ್ಟದ ಕೆಲಸವೇನಲ್ಲ...
ಹೂಂ, ಇದೆಲ್ಲ ವಟವಟಗಳು ನಿನಗೂ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ನಾ ಬಡಬಡಾಯ್ಸುವಾಗ ಹೊಸತನ್ನೋ ಹಾಗೆ ನಸುನಗೆಯಲ್ಲಿ ಕೇಳ್ತೀಯಲ್ಲ, ಅದಕ್ಕೇ ನೀ ನನಗಷ್ಟು ಇಷ್ಟವಾಗೋದೇನೋ!

ಸರಿ, ಪಂಡಿತೆಯಂತೆ ಬೀಗೋದು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ನಂ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೇಳ್ತೀನಿ ಕೇಳು.
ನಾವು ಹುಡುಗಿಯರು ಹೀಗೇ ಕಣೋ, ನಮ್ಮ ಕಾಂಪ್ಲೆಕ್ಸಿಟಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖ ಅಷ್ಟೇ. ನಿಮ್ಮ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಬೀಳೋ ಅಷ್ಟೇ ಸುಲಭವಾಗ ನಿಮ್ಮ ಮೌನಗಳು ಚುಚ್ಚಿಬಿಡತ್ವೆ ನಮ್ಮನ್ನ... ಒಂದೇ ಕ್ಷಣದ ಹಿಂದೆ ನೀನಾಡಿದ ಪ್ರೀತಿಮಾತೂ ನೀ ನನ್ನ ಮರೆತು ಮುಳುಗೋ ಮೌನದಲ್ಲಿ ಒದ್ದಾಡಿಹೋಗುತ್ತೆ. silence kills, it just kills us!
ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತಾ... ಒಂದು ಹುಡುಗಿಗೆ ನೀ ಇಷ್ಟ ಅನಿಸಿದ ಘಳಿಗೆಯಿಂದ 24X7, 365ದಿನಗಳೂ ನೀ ಅವಳ ಜೊತೆಯಿರ್ತೀಯ. ಎಷ್ಟೇ ಕೆಲಸ ಇರಲಿ, ಏನೇ ಯೋಚನೆ ಇರಲಿ...ಒಂದು ಕಿರುನಗೆಯಾಗಿ, ಹನಿ ಕಣ್ಣೀರಾಗಿ, ಒರಗೋ ಹೆಗಲಾಗಿ, ಆರ್ಭಟಗಳಿಗೆ ಕಿವಿಯಾಗಿ...ಅಲ್ಲಿ ನೀನಿದ್ದೇ ಇರ್ತೀಯ, ನಿನ್ನ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ನೀ ಬಿಜಿಯಾಗಿರೋವಾಗಲೂ.
ಹಾಗೆ ನಮ್ಮೆಲ್ಲ ಬಿಜಿ ಬಿಜಿ ಲೋಕಗಳಲ್ಲೂ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಭದ್ರವಾಗಿ ಕೂಡಿಸುವ ನಮಗೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಮೀರಿದ ನಿಮ್ಮ ಲೋಕಗಳನ್ನ ಅರಗಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಷ್ಟ... ಆದ್ರೂ ಒಳ್ಳೇ ಹುಡುಗಿಯರು ನಾವು. ನೀವುಗಳು ಎರಡೇ ಎರಡು ಸೆಕೆಂಡ್ ತೊಗೊಂಡು, ಬಿಜಿ ಇದ್ದೀನಿ ಕಣೇ ಅಂತ ಒಂದು ಮಾತು ಹೇಳಿದರೂ ಮತ್ತೆ ಗುಲಾಬಿ ತೋಟದಂತೆ ಅರಳಿಬಿಡ್ತೀವಿ, ನಗುತ್ತಾ ಕಾದುಬಿಡ್ತೀವಿ...

ಇನ್ನೊಂದು ಮಾತು, ನಮ್ಮ ದುಪಟ್ಟಾಗಳಿಗೆ, ಸೀರೆಗಳಿಗೆ ಜಿಗ್‌ಜಾಗ್ ಮಾಡಿಸ್ತೀವಿ ಗೊತ್ತಾ? ಅಂಚು ಕಟ್ಟುವ ಕೆಲಸ. ಯಾಕೆ ಮಾಡ್ತೀವಿ ಗೊತ್ತಾ? ಹಾಗೆ ಕಟ್ಟದೇ ಇದ್ರೆ ಹರಿದುಹೋಗೋ ಚಾನ್ಸ್ ಜಾಸ್ತಿ. ಅದನ್ನ ತಪ್ಪಿಸೋಕೆ ಒಂದು ಅಂಚು. ಒಂದು definition. ಸಂಬಂಧಗಳಲ್ಲೂ ಅಷ್ಟೆ... ಅಂಚು ಕಟ್ಟಿದ, ಮಿತಿಗಳನ್ನ ಗುರ್ತಿಸಿದ ಸಂಬಂಧಗಳಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಾಗದೇ ಹರಿದುಹೋಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಆ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕಮ್ಮಿ. ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ದಾಗ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ ಕಣೋ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಬಿಡಿಸಿ ಕೇಳೋ ಅಷ್ಟು ಹಕ್ಕಾದ್ರೂ ಇರುತ್ತಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ, ಅದೇ ಅದರ ಸೇಫ್ಟಿ ವಾಲ್ವ್.

ಆದ್ರೆ ಇಷ್ಟಕ್ಕೆ ನೀ ಏನು ಅಂತ ನಾ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಕೆ, ನಾ ಏನು ಅಂತ ನೀ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಒಂದು forward mail ಸಾಕು ಅಂತ ಆಗಿಬಿಟ್ರೆ, ಇದಕ್ಕೂ ನಾಕು ಟೆಕ್ಸ್ಟ್‌ಬುಕ್ಕು, ಎರಡು ಎಕ್ಸಾಮು ಇಟ್ಟು ಪಾಸು ಮಾಡಿಸಬಹುದಿತ್ತಲ್ವಾ? ಧ್ರುವಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಬದುಕು ಅರಳಿರುವ ಪರಿಯಿಂದಲ್ಲವಾ ಭೂಮಿ ಸುಂದರ ಅನ್ನಿಸೋದು...

ನಿನಗೊಂದು ಕಿವಿ ಮಾತು ಅಂದಿದ್ದೆ ಅಲ್ವಾ, ಕೇಳು... ನಾ ನನ್ನ usual ವಟವಟ ಯಾವತ್ತಾದ್ರೂ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ರೆ (ಯಾಆಅಆಆವತ್ತಾದ್ರೂ!) ಅದಕ್ಕೆ ಖಂಡಿತಾ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಕಾರಣವಾಗಿರೋಲ್ಲ. ನನ್ನೆಲ್ಲ ಮೌನಗಳ ಕಾರಣಗಳ ಜೊತೆ ನಿನಗೊಂದು ಲಿಂಕ್ ಪರ್ಮನೆಂಟಾಗಿ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುತ್ತೆ - ’ನಾವು’ ಇರುವವರೆಗೆ...